اولين اقدام هنگام برخورد با مصدوم ، بي حركت نگداشتن اوست . اكثر گزيدگيها در ناحيه دستها و پاها اتفاق مي افتد . سابقاً توافق بر اين بود كه حدود ده سانتي متر بالاتر از ناحيه گزيدگي تورنيكه بسته شود اما تحقيقات نشان داده است كه بستن تورنيكه نه تنها تاثير چنداني در كاهش جذب سيستماتيك هم ندارد ، بلكه ممكن است منجر به صدمات عضلاني شود كه حتي به قطع عضو بيانجامد . انتهاي زخمي را پايين تر يا هم سطح قلب قرار دهيد ؛ براي جلوگيري از صدمات حاصله از ادم بافتي و پيشگيري از بروز صدمات نوروواسكولار هرگونه جواهر آلات و انگشتر و ساعت را از بدن بيمار خارج نماييد . به هيچ وجه يخ يا هر نوع عامل خنك كننده را روي ناحيه گزيدگي قرار ندهيد .

در صورتي كه پس از 5 تا 10 دقيقه بعد از گزيدگي به بيمار رسيديد ، توسط ساكشن كردن مي توانيد 25 تا 50 درصد زهر را خارج كنيد ( در صورتي كه بيشتر از 30 تا 45 دقيقه بروز صدمه گذشته باشد ، اين روش ارزش كمتري خواهد داشت و حتي مي تواند منجر به آسيبهاي بعدي به بافت اطراف ناحيه شود ) در صورت در اختيار داتن محلول آسپتيك ، سطح زخم را با آن شستشو دهيد . در نقطه گزيدگي و درست با همان عمقي كه نيش مار فرورفته است ( خيلي سطحي و حدود چهار ميليمتر ) يك انسزيون خطي بدهيد . هيچ وقت روي ناحيه را توسط انسزيون خطي بدهيد . هيچ وقت روي ناحيه را توسط انسزييون ضربدري و يا دندان برش ندهيد . اين كار ريسك بريده شدن اعصاب ، عروق خوني و ليگامانها را افزايش مي دهد . زخم بايد به مدت بيست دقيقه ساكشن شود . در صورتي كه نجات دهنده ، زخم بازي در دهان يا اطراف دهان داشته باشد . بايد از اين كار اجتناب نمايد زيرا زهرمار از طريق زخم به داخل بدن نفوذ مي كند و مي تواند به سرعت موجب بيهوشي و يا حتي مرگ گردد .

در صورت امكان اطلاعات صحيحي در مورد شكل مار بدست آوريد . مصدوم را سريعاً به يك مركز اورژانس منتقل كنيد . هرگز به بيمار اجازه ندهيد كه راه برود . به هيچ وجه مسكن و يا داروهاي محرك يا دپرس كننده به بيمار تزريق نكنيد . زمان گزيدگي ، علائم پيشرونده و نشانه هاي پيشرفت و زمان شروع مداخلات اورژانس را در گزارش خود ثبت كنيد . هرگز به مارگزيده هيچ نوع غذا ، الكل ) مواد محرك ( چايي و قهوه ) و يا تنباكو ندهيد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: